Soms komen voedingsstoffen voor de moestuin uit onverwachte hoek. Wat dacht je van menselijke urine?
Cormac Russel is een story-teller pur sang. Zo heeft hij een prachtig verhaal uit Rwanda. Het start redelijk problematisch. In een school in Kigali waren én geen toiletten én de kinderen hadden honger want ze hadden geen eten. Daarom werden rond de school bananenbomen aangeplant. Helaas de school en de mensen waren te arm om ze te voorzien van kunstmest. Bijgevolg groeiden de boompjes niet. Toen kwam het lumineuze idee de urine van de kinderen op te vangen (lees: toiletprobleem opgelost) en verdund als vloeibare mest aan de bomen gegeven. De bomen en de bananen floreerden. Win-win zou je denken, maar het werd nog beter. Op een gegeven moment hadden ze zoveel urine dat ze deze konden doorverkopen. Dat vormt een win-win-win.
Dichter bij huis bestaan ook mooie pis- en kakverhalen.
Wat dacht je bv over urine in de moestuin? Hier lees je er meer over.
Aansluitend daarbij blijf ik een composttoilet fantastisch vinden. Bouw het zelf met Villa VanZelf.
Lees hier over een foodtruck waar je belegde broodjes koopt. Niets bijzonders? Wel als je weet dat de ingrediënten gekweekt werden met compost van menselijke urine en ontlasting.
Uiteraard mag in een dergelijk topic een link naar het onnavolgbare humanure handbook niet ontbreken.
UPDATE FEBRUARI 2021
In Mechelen hebben ze hun eigen kijk op circulair plassen: lees hier hun verhaal over de GreenPee, een urinoir-plantenbakcombinatie.